Nasze książki
Czarne znaki: Kaede
Autor: Barbara Jeziorek
Gatunek: romans obyczajowy we współczesnej Japonii
Ona – pewna siebie, niezależna, z prestiżową pracą i stabilnym życiem w wielkim mieście.
On – wrażliwy, młodszy o osiem lat nauczyciel na prowincji, który marzy o wydaniu tomiku poezji.
W świecie pełnym powinności i ról narzuconych z góry, uczucie między Kaede a Satoru staje się wyzwaniem – nie tylko dla nich, lecz także dla otoczenia.
Czy da się kochać na przekór temu, co wypada?
Poruszający romans obyczajowy osadzony w sercu współczesnej Japonii – o miłości, która wymyka się schematom, i o rolach, które czasem trzeba złamać, by odnaleźć siebie.
Lustro: 150 pytań do poznania siebie
Autor: Barbara Jeziorek
Gatunek: poradnik psychologiczny
To książka-przestrzeń, w której każdy czytelnik staje się autorem własnej opowieści. Zamiast gotowych odpowiedzi znajdziesz tu niebanalne pytania coachingowe, prowadzące krok po kroku do głębszego poznania siebie.
Czytelnicy mówią, że to książka, którą pisze się o samym sobie — bo każde pytanie otwiera nowy rozdział Twojej historii. To narzędzie refleksji, inspiracji i odkrywania własnych zasobów, które pozwala zatrzymać się na chwilę i spojrzeć na swoje życie z innej strony.
150 pytań. 150 szans, by usłyszeć siebie. Ten poradnik nie daje gotowych recept — daje Ci coś cenniejszego: możliwość stworzenia własnej mapy, własnej narracji, własnej drogi.
Status: nakład wyczerpany, planowane wznowienie cyfrowe
Glina
Autor: Barbara Jeziorek
Gatunek: dramat psychologiczny
Po tragicznej śmierci brata i nagłej utracie pracy, Isin zamyka się w sobie — i w świecie twórczej wyobraźni, którą wyraża poprzez malarstwo. Najdrobniejsze codzienne czynności, jak choćby wyniesienie śmieci, pochłaniają ogromną ilość psychicznej energii. O szukaniu nowej pracy nie ma mowy — to zadanie odkładane na wieczne jutro, a pieniądze się kończą.
Malarstwo staje się dla Isina bezpieczną przystanią, coraz bardziej izolującą go od świata zewnętrznego. Ale to właśnie tam, w tej przestrzeni, odnajduje coś, co przypomina nadzieję — i odpowiedź na pytanie, dlaczego w sztuce coś się udaje, a w życiu nie.
Glina to zaproszenie do umysłu osoby pogrążonej w głębokiej depresji. Nie pokazuje jej jako „smutku”, lecz jako zniekształconą percepcję rzeczywistości, w której nawet najprostsze bodźce potrafią ranić, a to, co dla innych jest oczywiste — staje się niemożliwe lub nadludzko trudne.
TW: Tekst porusza tematykę głębokiego kryzysu psychicznego i izolacji. Dla niektórych czytelników może być emocjonalnie wymagający.
Status: w przygotowaniu
INSURREART